Körlük

Çeşitli nedenlerle görmenin azalmasına veya yok olmasına körluk denir. Görme ba­zen ancak ışığı farketme derecesine düş­müştür Bu duruma tıp dilinde ambliyopi denir. Tam körlükte ise hasta ışığı dahi göremez, görme sıfırdır. Görmeyen kimse­lere âmâ, gözeri açık olduğu halde gör­meyenlere bakar kör (amaroz) denir. Ya­salara göre ise kör bir insan ‘gözle görme­nin gerektirdiği herhangi bir işi yapama­yacak kişi’ olarak tanımlanır. Görme keskinliğini ölçmek içm üzerinde çeşitli büyüklükte harfler ve sayılar bulu­nan bir tablo (optotip) kullanılır. Okuma yazması olmayanlarda görme derecesini ölçmek için bir kenarı eksik halkalar veya E harfine benzeyen işaretlerden yararlanı­lır Görme yolundaki organlarda sırasıyla göz, optik sinirler, beyindeki bağlantılar (op­tik chıasma) ve beyin kabuğundaki görme merkezlerinde herhangi bir anormallik, yaralanma veya hastalık (glokom, kata­rakt) körlüğe yol açabilir. Bazı hastalarda çok kere ansızın meydana gelen histerik körlük de vardır. Histerik ambliyopiyi anla­mak için kırmızı ve yeşil camlı gözlükler kullanılır. Körlerin eğitimi için kâğıt üzerine kabart­ma noktalarla işaretlerden yapılmış özel bir alfabe, yani Braille alfabesi kullanıl­maktadır. Körlerin eğitimi için doğrudan beyne bağlanacak elektronik aletlerin kul­lanılma imkânları üzerinde çalışılmaktadır