Fotokemoterapinin Kullanıldığı Yerler

Fotokemoterapi ilk olarak sedef hastalı­ğının tedavisinde kullanılmış, daha son­ra kullanım alanı genişleyerek hücre ço­ğalmasıyla ortaya çıkan hastalıkları da içine almıştır. Ama bu tedavi doğal ola­rak hastalıklı hücrelerin UV ışınlarına duyarlı üstderide ya da bu katmanın al­tında yer aldığı hastalıklarla sınırlı kal­mıştır.

T lenfomaları tedavi edilen ilk tü­mörlerdendir; fotokemoterapiden sonra egzama tipi hastalıkların işlevsel olarak ortadan kaybolduğu gözlenmiştir. Aktinik retikülozlar, basit liken, likensi pitiriyazis ve bölgesel kellik de bu yöntem­le tedavi edilen hastalıklardandır.

Ayrıca pigmentli ürtiker, güneş ürtikeri ve Güneş ışığına duyarlılıkla ortaya çıkan bazı hastalıklarda da fotokemote­rapinin iyileştirici etkisi olduğu görül­müştür.

Fotokemoterapinin bir ölçüde iyileş­me sağladığı öteki sorunlar arasında el ayası ve ayak tabanındaki irinli sivilce­ler (püstüller), sedefle birlikte görülen damla hastalığı, eozinofil artışıyla sey­reden püstüller ve böbrek diyalizi yapı­lan hastalarda görülen metabolizma kö­kenli kaşıntılı durumlar sayılabilir.

Ay­rıca edinilmiş lökodermiler (deride be­lirli bir nedene bağlı pigment kaybı) ile kökeni belirsiz vitiligolarda da (çeşitli büyüklük ve biçimlerde edinilmiş pig­ment kaybı) fotokemoterapiden yarar sağlanabilir.

Fotokemoterapi son zamanlarda ba­ğışıklık sisteminin karmaşık hastalıkla­rında da kullanılmaya başlamıştır; or­gan nakillerinden sonra görülen doku reddinde iyi sonuçlar alınmıştır.

Ayrıca lenfositer lösemi ve T hücreli lösemilerde uygulanacak vücut dışı kim­yasal tedavi (kemoterapi) yöntemi araş­tırma aşamasındadır. Sedef hastalığında zaman zaman ortaya çıkan eklem bo­zukluklarında ve kemoterapiye dirençli pemfigus (içi sıvı dolu keseciklerin gö­rüldüğü akut ya da kronik bir deri hastalığı) gibi olgularda da bu tedavi yönte­mi oldukça iyi sonuçlar vermektedir.