Doğum Operasyonları
Normal doğum olayında anne veya bebeğin yaşamını tehlikeye sokan durumların önlenmesi veya doğumun kolaylaştırılması için kullanılan bazı yöntemler doğum operasyonları olarak bilinir. Bunlardan en eskisi forseps veya lavta denilen alet ile yapılan doğumdur. İlk defa 11. yüzyılda İbni Sina tarafından kullanılmıştır. Çeşitli modelleri bulunan forseps aracı çocuğun başını bir kıskaç gibi yakaladıktan sonra doğum kanalından aşağı doğru çekmek suretiyle kullanılan bir kaşık gibidir. Forseps çoğu zaman annenin ve çocuğun hayatini kurtaran bir doğum operasyonudur. Ancak uygun şartlar altında uygulandığı zaman bile anneye zarar vermesi, çocukta doğum travmaları meydana getirmesi olasılığı az değildir.
Vakum forsepsi veya ekstraktör denilen alet ile yapılan doğum yardımı son zamanlarda daha çok kullanılmaktadır. Vantuz veya pelot denilen araç çocuğun başına uygulandıktan sonra aradaki hava boşaltılarak aracın başa çok sıkı yapışması sağlanır. Daha sonra yeterli vakum sağlandıktan sonra zincirli sapından tutularak çocuğun dışarıya çekilmesi işlemi tamamlanır.
Normal doğum kanalından sonuçlanması mümkün olmayan veya gecikmesi anne ve çocuk için tehlike yaratacak doğumların karın duvarının ve ratsmin açılarak alınmasına sezaryen ameliyatı denir. Eskiden göbekten aşağıya uzunlamasına açılan karnın şimdi artık alt bölümünden enlilemesi-ne açılması (Pfannenstiel şakkı) tercih edilmektedir. Anne ve çoouk için tehlikesiz bir anestezi yardımıyla (Ether + O-, Azot protoksit + (X Penthotal) anne uyutulduktan sonra çok kısa sürede çocuk çıkarılmaktadır. Operasyonun bundan sonraki aşamalarında açılan rahim ve karın katları usulüne uygun olarak dikilmekte ve ameliyatla son verilmekledir,
Normalden farklı olarak rahim içinde yan veya çarpık duran çocuğu doğuma daha uygun bir duruma döndürmeye version ve çocuğu ayaklarından tutup çekerek çıkarmaya da ekstraksiyon denir. Eskiden daha sık başvurulan çocuğu parçalayıcı doğum ameliyatlarına bugün pek rastlanmaz.